સાંવરિયો રે મારો સાંવરિયો
હું તો ખોબો માગું ને દઈ દે દરિયો
જાણે અત્તર ઢોળાયું રૂમાલમાં
એવી લથબથ ભીંજાણી હું વ્હાલમા
મારા વાલમજીનું નામ મારું નાણું
મારા મનનું ગુલાલ જેવું ગાણું
જાણું રે એણે ખાલી ઘડામાં ટહુકો ભરીયો …… સાંવરિયો રે મારો સાંવરિયો
કોઈ પૂછે કે ઘર તારું કેવડું ?
મારા વ્હાલમજી બાથ ભરે એવડું !
આંખ ખટકે ઉજાગરાથી રાતી
ઝીણા ધબકારે ફાટફાટ છાતી
છબીલો મારો સાવ ભોળો ને સાવ બાવરિયો …… સાંવરિયો રે મારો સાંવરિયો
કોઈ હીરા જુવે તો કોઈ મોતી
મારી આંખો તો છેલજીને જોતી
જોતી રે રંગ કેસરિયો રે રંગ કેસરિયો …… સાંવરિયો રે મારો સાંવરિયો
– રમેશ પારેખ